Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
oklepany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oklepać (p.) oklepany w użyciu przym., pot. «powszechnie znany; pospolity, banalny» Oklepany dowcip, temat, zwrot. Oklepana melodia. Oklepane morały, treści, słowa … Słownik języka polskiego
oklepany — Nazbyt zwyczajny lub banalny, zwłaszcza z powodu częstego użycia Eng. Too ordinary or banal because in too frequent use; trite … Słownik Polskiego slangu
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
śpiewka — pot. Stara, zwykła śpiewka, piosenka; (wciąż, ciągle) ta sama śpiewka, piosenka «stary, oklepany temat, frazes, wypowiedź często słyszana, wielokrotnie powtarzana»: Co roku łamię się, jadę do rodziców i brata i powtarza się stara śpiewka. Przez… … Słownik frazeologiczny
żelazny — 1. Trzymać kogoś, coś żelazną ręką «stosować ostrą dyscyplinę, rządzić energicznie, despotycznie»: Stroop trzymał dom żelazną ręką. Żonę traktował jak swoją własność. Kinder, Küche, Kirche – oklepany frazes o kobietach niemieckich znalazł odbicie … Słownik frazeologiczny
banalny — banalnyni, banalnyniejszy «nie odznaczający się oryginalnością; szablonowy, oklepany» Banalny frazes, komplement. Rozmowa banalniejsza niż zwykle. Byli banalni w swoich wypowiedziach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
banał — m IV, D. u, Ms. banałale; lm M. y «powiedzenie nie mające głębszej treści, ogólnie znane, zwrot utarty, oklepany, banalny; frazes, komunał, slogan» Pusty, wytarty banał. Wypowiedź pełna banałów … Słownik języka polskiego
oklepanka — ż III, CMs. oklepankance; lm D. oklepankanek 1. pot. «powszechnie znany, oklepany fakt, argument itp.; frazes, banał, slogan» Mówić, powtarzać oklepanki. 2. pot. «banalny wiersz o niewyszukanych rymach; rymowanka» Wiersz ten to banalna oklepanka … Słownik języka polskiego
piosenka — ż III, CMs. piosenkance; lm D. piosenkanek «krótki, prosty utwór muzyczny z tekstem słownym do śpiewu; rzadziej: sama melodia albo słowa tego utworu; prosta pieśń» Nastrojowa, miłosna piosenka. Wesoła piosenka. Modna, stara, zapomniana piosenka.… … Słownik języka polskiego
slogan — m IV, D. u, Ms. slogannie; lm M. y «oklepany zwrot, ogólnik, frazes, komunał; hasło propagandowe, reklamowe» Górnolotny slogan. Slogan reklamowy. Wypracowanie ucznia pełne sloganów. Mówić slogany. Operować sloganami. ‹ang. z celt.› … Słownik języka polskiego
